Het goud der Inka’sClive Cussler
Het goud der Inka’s is een spannende thriller die zich van Peru tot Amerika en van voor de kolonisatie van Amerika tot het heden uitstrekt. Dirk Pitt is onderdirecteur van de NUMA, de National Underwater Marine Agency, en altijd uit op avontuur. Maar in de situatie waar hij hier terechtkomt kan zelfs Dirk Pitt nog maar net het recht laten zegevieren.
Bij een duik in een zinkput, om een archeologische schat te vinden, verdwijnen er twee duikers, er wordt een noodsignaal uitgezonden om andere duikers te vinden die hun kunnen redden. Dirk Pitt en zijn vriend Al Giordino reageren erop. Maar voordat Dirk en Al het weten zitten ze weer tot over hun oren in de rotzooi. Het basisteam is ontvoerd en door de jungle weggeleid. Zijn taak is hen weer levend terug te krijgen, wat nog maar op het nippertje lukt door de vernuftigheid van Pitt en de stuurmanskunsten van Al. Zo hebben ze alleen wel de woede van een familie die kunstschatten steelt en doorverkoopt op hun hals gehaald. Het wordt helemaal link als ze ondervinden dat die zelfde familie best over lijken gaat, helemaal die van hun vijanden. Maar dan vindt Pitt een aanwijzing naar een mythologische schat. Op zoek naar die schat komen ze de misdadige familie weer tegen. Alleen door een verhaal van een man die een bar heeft in de woestijn weten ze de familie op te pakken en de schat aan de regering te overhandigen.
In dit boek weet Clive Cussler je op het puntje van je stoel te laten zitten, door het hele boek heen verwacht je dat je weet wat er gaat gebeuren maar het verhaal krijgt telkens weer een andere wending. Dit gebeurt zonder dat je het overzicht verliest. Als je kijkt hoe haalbaar het allemaal is, zal dat waarschijnlijk heel erg tegenvallen, maar onder het lezen merk je daar weinig of niets van, dit boek leest alsof het op het moment van lezen gebeurt en je er middenin zit.
Zijn schrijfstijl is heel erg uitgebreid zodat je aan het eind van boek niet alleen een aantal nieuwe namen van apparaten weet, maar ook weet wat ze kunnen. Als je niet van die schrijfstijl houdt is dit boek heel erg af te raden maar als je daar van houdt of je er niet aan stoort is dit een meesterwerk van een schrijver van wereldklasse. De manier waarop hij actie met avontuur verweeft is uniek. In een nieuw hoofdstuk springt het verhaal soms ook over naar andere personages. Dat is niets nieuws, maar onder dat je over iemand aan het lezen bent zie je het verhaal van een ander er tussendoor spelen die op dat moment ook daar is. Er speelt ook een fanatieke douanebeambte in, waarvan je veel over de familie te weten komt. Aan het einde van het boek komt die douane beambte nog eens samen met de rest van het verhaal. Hoewel je eigenlijk wel verwacht dat het gebeurt, verwacht je het ook alweer niet dat het zo gebeurt. Dit boek heeft heel veel van dat soort onverwachte plotwendingen waardoor je telkens je gedachten moet bijstellen en je geen lange stukken leest waarvan je al wel wist dat het ging gebeuren, het blijft interessant. Het is ook geen boek die je wel leuk vindt, maar toch de hele tijd kijkt hoever je hem al uit hebt, hij leest lekker door en voor dat je het weet ben je er doorheen.
De titel van dit boek is heel makkelijk te verklaren: “Het goud der Inka’s” is waar het allemaal om draait. De dieven hebben er de hele tijd al achteraan gezeten, en op het laatst gaat Pitt er ook nog eens achteraan.
Ik vind dit een van de beste boeken die ik ooit heb gelezen, waarschijnlijk is het zelf het beste. Het is een relatief dun boek (409 blz.) maar met een heleboel actie. De personen worden in dit verhaal, en in al zijn boeken, duidelijk beschreven. Zo word Dirk Pitt ook beschreven, hij is een beetje een superman want hij telt zichzelf nooit mee en redt om de haverklap andere mensen, hij heeft ook een enorm gespierd lichaam en is talloze keren gewond geweest maar houdt er nooit letsel aan over. Dat vind ik een minder puntje aan de hele serie, maar daarentegen, als hij niet zo was kon hij de helft van zijn avonturen niet overleeft hebben.
Als je alle minpunten van de pluspunten aftrekt blijft er nog een heleboel over, het is echt een prachtig boek. Hierdoor is mijn bewondering voor Clive Cussler ook weer gestegen.
© Erik Hamming, maart 2008