De President
Orphan X deel 4
Gregg Hurwitz
Evan Smoak is getraind om te doden. Een normale jeugd heeft hij nooit gekend, vanaf het moment dat hij gescout werd in het weeshuis waar hij zich bevond, betekende elke dag opstaan steeds weer trainen, trainen en nog meer trainen. Vechtsport, conditietraining, leren om te gaan met wapens en de meest geavanceerde technologische snufjes, hij is onverslaanbaar. ‘Jij bent het wapen. De rest is gereedschap’.
Op het moment dat hij besloot geen Orphan agent meer te zijn, werd zijn leven niet normaal. Dat was niet meer mogelijk. Ook Jack, zijn begeleider, stapte uit het programma, en sindsdien werd er jacht op hen gemaakt. Ze wisten te veel.
Evan werd de Nowhere man, iemand die zich inzette voor mensen in nood. Zo ook in deel vier, al is de hoofdopdracht persoonlijk.
In de proloog heeft hij zijn eerste opdracht met succes uitgevoerd. Wat die opdracht te maken heeft met de huidige president Bennett weet hij niet, maar hij weet wel dat Bennett hem wil vermoorden. Nou ja laten vermoorden dus. Daarvoor wordt Orphan A vrijgelaten uit de gevangenis, die op zijn beurt eist dat een paar andere criminelen vrij komen, zodat hij ze in kan zetten voor de opdracht die de president voor hem heeft.Na Orphan X lopen ook de andere Orphans gevaar.
Het hele Orphanproject dat al supergeheim was volledig vernietigen, dat is wat de president die dit notabene zelf in het leven heeft geroepen, beoogt. Waarom precies, dat wil Evan graag weten. Hij heeft twee opdrachten voor zichzelf: de waaromvraag beantwoorden en de president vermoorden. Onmogelijk, lijkt dat. Bennett is ieder moment van de 24 uren die een dag heeft beveiligd als woonde hij in een ondoordringbaar pantser en hij kent het gevaar dat hij loopt, hij en zijn belager hebben telefonisch contact:
“Evan zei: ‘Ik heb generaals vermoord. Ik heb ministers van Buitenlandse zaken vermoord. Ik heb top industriëlen vermoord.’
De stem gaf even kalm als altijd antwoord. ‘Maar je hebt nog nooit de president van de Verenigde Staten vermoord.’
Of dat toch gebeurd zal zijn voor het boek uit is, is een lastige kwestie. Want Evan heeft nog een extra taak te vervullen. Als de Nowhere Man wil hij een jongen helpen die onderop heeft gelegen bij het verdelen van intelligentie. De jongen is goudeerlijk en volgt strikt de regeltjes. Hij beseft totaal niet dat anderen dat niet doen! En zo valt hij – en met hem zijn hele familie – in handen van een grote drugsdealer.
Dit is zo’n thriller die eigenlijk niet dik genoeg kan zijn – mits je de tijd hebt.
Ja, de hoofdpersoon is een moordenaar, een gevechtsmachine, die talenten en kennis heeft waar je nog nooit van gehoord hebt, maar hij is ook een slachtoffer. En blijkt ondanks alles een mens van vlees en bloed. Superspannende acties, met oog voor details, lees je ademloos, liefst in een ruk, ook omdat Gregg Hurwitz zijn hoofdstukken met zodanige cliffhangers schrijft dat je door moet.
Ook de andere personages, zowel mede- als tegenstanders, komen goed uit de verf, al zou je daar nog wel wat meer aandacht voor willen hebben. Naomi bijvoorbeeld, special agent in charge, die niet mag twijfelen aan de president voor wie ze werkt, maar dat wel steeds meer doet. Intussen heeft ze de zorg voor haar voorganger, niet toevallig ook haar vader, die in een verpleeghuis ligt af te takelen.
De President is niet alleen een actiethriller, het is vooral genieten van een superspannend verhaal dat goed in elkaar zit en je tot het laatst toe op het puntje van je stoel laat zitten.
Gregg Hurwitz (1973, San Francisco) schreef tijdens zijn studententijd aan zijn eerste thriller, The Tower, die in 1999 gepubliceerd werd. Thrillerlezers kunnen intussen niet meer om hem heen.
ISBN 9789400510692 | Paperback | 512 pagina’s | Uitgeverij AW Bruna | maart 2019
Vertaald uit het Engels door Erik de Vries
© Marjo, 5 juli 2019
Lees de reactie op het forum en/of reageer. Klik HIER