Sint-Psycho
Johan Theorin
Wanneer de negenentwintigjarige Jan Hauger een vacature leest waarin gevraagd wordt om een kleuterleider, is hij geïntrigeerd. Het is om precies te zijn het adres van de school dat de aandacht trekt van Jan. Het is hetzelfde als dat van de Forensisch psychiatrische kliniek Sint-Patricia en Jan heeft zo zijn redenen om dicht bij deze kliniek te willen zijn.
Het sollicitatiegesprek verloopt voorspoedig. Jan heeft goede getuigschriften en voldoende ervaring. Hij wordt aangenomen op kleuterschool Het Zonnestraaltje. Het Zonnestraaltje is een project. Volgens directeur Högsmed zijn er verschillende patronen te zien bij geweldsmisdadigers. Zo hadden zij als kind vaak een slechte band met hun ouders. De kleuterschool is uitsluitend bestemd voor kinderen van patiënten met als doel de band tussen kind en ouder zo goed mogelijk in stand te houden. Via een speciale sluis worden de kinderen regelmatig naar een bezoekersruimte gebracht waar ze hun vader of moeder ontmoeten.
Het personeel van Het Zonnestraaltje mag niet met de kinderen praten over hun bezoeken aan Sint-Patricia. Zij mogen alleen in de bezoekersruimte komen tijdens het brengen en halen van de kinderen en verder mogen zij de kliniek niet betreden. Enkele kinderen zijn nog in afwachting van een pleeggezin en wonen tijdelijk op de school. Daarom draait het personeel ook nachtdiensten.
Jan heeft het uitstekend naar zijn zin op de school. Hij is dol op kinderen en wil niets liever dan hen beschermen. Kinderen moeten veilig zijn, voor Jan is niets belangrijker dan dat. Negen jaar geleden is er echter iets voorgevallen op een crèche waar hij werkte. Een jongetje was enige tijd vermist. Gelukkig is het goed afgelopen. Wat niemand weet is dat Jan hiermee te maken had. Ook hier had hij zo zijn redenen voor.
Jan heeft het niet makkelijk gehad. Als kind is hem iets vreselijks overkomen. Op het meest kwetsbare moment van zijn bestaan ontmoette hij Rami. Zij is zijn wereld, ook al hebben ze elkaar al jaren niet gezien. Jan vermoedt dat Rami in Sint-Patricia verblijft. Dat is de reden dat hij op de baan bij Het Zonnestraaltje heeft gesolliciteerd. Tijdens zijn nachtdiensten onderzoekt hij de ondergrondse tunnel die van het Zonnestraaltje naar de kliniek loopt. Hij zoekt een weg naar binnen, een weg naar Rami. Jan weet echter niet dat meer van zijn collega’s om dubieuze redenen op de kleuterschool werken.
De Zweedse schrijver Johan Theorin schrijft op een bijzonder meeslepende manier. Ook laat hij de lezer op en neer deinen tussen gevoelens van afschuw en sympathie. De vriendelijke, meegaande Jan heeft iets te verbergen. Is hij wel een echte kindervriend of heeft hij verkeerde bedoelingen? Wat is er jaren geleden tijdens de vermissing van het jongetje gebeurd? Zijn liefde voor Rami heeft iets obsessiefs. Jan heeft iets griezeligs over zich. Wanneer het verhaal zich ontvouwt, is daar ook de waarheid. En die is om van te huiveren.
Over de samenwerking tussen de kleuterschool en de kliniek ben ik sceptisch. Is dat nu wel zo geloofwaardig? Een aantal patiënten op Sint-Patricia is zeer gevaarlijk. Moet je kleuters blootstellen aan zo’n omgeving? De auteur heeft het hele verhaal echter goed onderbouwd en ik slikte zijn verklaringen. Er gebeuren immers wel vreemdere dingen dus het kan best dat iemand een dergelijk project verzint en nog ondersteuning krijgt ook. Sint-Psycho is een boek over verborgen leed en kwetsbaarheid die uitmondt in obsessie. Het hoofdthema is bijzonder actueel maar kan ik niet verklappen. Je zult het zelf moeten lezen in dit aangrijpende en spannende boek.
ISBN 9789044524239| paperback |443 pagina's| Uitgeverij De Geus | november 2012
Vertaald door Marika Otte
© Annemarie, 23 november 2012
Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER