Verraderlijk spel
Nadine Barroso
Als je aan het begin van het verhaal denkt dat dit een thriller is van dertien-in-een-dozijn, met vooral een romantische insteek, dan vergis je je…
Het begin is de geijkte proloog: een kind ligt dood tussen een aantal keien, als een offer.
Het lichaam is van een jongetje, maar waar je zou verwachten dat het kind een akelige dood gestorven zou zijn, bleek dat niet het geval. Het onderzoek wees uit dat hij tot op het laatst goed verzorgd werd, en ook lijkt de dood pijnloos geweest te zijn. Hier is waarschijnlijk sprake van een boodschap. Maar wat is de betekenis hiervan? En zullen er ‘dus’ nog meer slachtoffers vallen?
Dan gaan we naar de Ardennen met Ella en haar vijfjarige zoontje Finn. Ze heeft zich aangesloten bij een groep alleenstaanden met kinderen, tot grote ergernis van haar ex Dennis. Ze doet haar best hem de kans te geven een goede vader te zijn, maar met zijn gedram en zijn controlerende gedrag maakt hij het haar wel moeilijk. Ze verheugt zich op de kampeervakantie, waar ze ook eindelijk haar nieuwe vriendin Joyce zal ontmoeten. Zij hebben online een hele goede vriendschap opgebouwd, maar elkaar nog nooit ontmoet.
De vakantie bevalt haar prima, al komt Joyce niet opdagen, wat een tegenvaller is. Maar er zijn wel andere aardige mensen, waaronder Nick, de reisleider, en ook Finn heeft al snel vriendjes. Dennis, zelf met een nieuwe vlam op vakantie naar Thailand, waarschuwt haar als er in Limburg een kind verdwenen is van Finns leeftijd, en Ella belooft hem dat ze hun zoon niet uit het oog zal verliezen.
Intussen is er een zoektocht gaande naar het verdwenen jongetje. Rechercheur Stevens zit op de zaak, hij is de begeleider van Jasmine Ziani een stagiaire. Zij is zo gefocust op de zaak dat ze haar studie verwaarloost. Het wordt haar niet gemakkelijk gemaakt door Stevens, maar ze laat zich niet kennen. (Eigengereid dus, een uitstekend personage voor een thriller!)
Een spannende thriller met toch verrassende wendingen, waarbij ook de dader een stem krijgt.
Nadine Barroso heeft de kans aangegrepen om binnen het verhaal te filosoferen over het moederschap, en de problematiek rondom een scheiding. Dat is niet gedaan in een opdringerige vorm, je kan het ook links laten liggen en je beperken tot het spannende deel. De spanningsboog is heel goed: korte hoofdstukken, een juiste dosering in het wisselen van perspectief, en natuurlijk de wisselende verdenkingen die je als lezer koestert,
Nadine Barroso (1981) studeerde Engelse Taal en Literatuur. Ze werkte tijdens en na twee afgeronde studies in verschillende sectoren maar bleef volhouden: ik ben een schrijver.
Na een romandebuut in 2016 begon ze toch aan de spannende boeken. Met succes.
ISBN 9789461096135 | paperback | 350 pagina’s | Uitgeverij de Crime Compagnie | april 2022
© Marjo, 10 juni 2022
Lees de reacties op het forum, klik HIER