Casa Familia
Nathalie Pagie
Een survival in de Ardennen is niet iets waar journaliste Tara Linders gelukkig van wordt. Ze heeft geen behoefte aan contact met andere mensen. Haar hond Huub is de enige vriend die ze nodig heeft. Toch voert Tara nu samen met haar collega’s van De Dageraad allerlei pittige opdrachten in de buitenlucht uit. Ook haar nieuwe collega’s van de Vlaamse krant De Gazet zijn van de partij. Met de fusie hoopt Tara’s baas Benno het financieel nog even uit te kunnen zingen.
Een pijnlijk ongeval levert Tara onverwacht een vrije middag op. Benno is onder een zware balk terechtgekomen en heeft zijn been gebroken. Alle activiteiten zijn tot de volgende dag opgeschort. Tara besluit de auto van Diego, de enige collega bij wie ze zich prettig voelt, te lenen om zo de rest van de groep te ontvluchten. Op een pleintje in Lavacherie rookt ze genietend een sigaret. Even ademt de omgeving pure rust uit maar dan trekt een groepje ruziënde jongens haar aandacht. Twee tienerjongens hebben het op een derde knul voorzien. Nadat de jongens hem een trap hebben verkocht, bemoeit Tara zich ermee. De ruziezoekers druipen af.
Een dag later is Tara opnieuw getuige van een vechtpartij. Wanneer ze samen met haar collega’s een schilderachtig plaatsje bezoekt, ziet ze survivalinstructeur Boris met een boos gezicht een café inschieten. De journaliste in Tara is onmiddellijk gewekt. Terwijl haar collega’s druk kwebbelend doorwandelen, tuurt Tara door de ramen van het café naar binnen. Ze ziet dat Boris een verhit gesprek met de barman voert, waarna de situatie escaleert. Boris verkoopt de man een stevige kaakslag en verlaat het pand. Tara is de enige getuige van het voorval. Haar nieuwsgierigheid is gewekt en ze besluit de barman te achtervolgen. Wie weet komt Boris dan ook weer in beeld.
Het spoor van de barman voert haar naar een verlaten pand, vlakbij een bos. Van Boris ontbreekt ieder spoor en ook de barman is inmiddels verdwenen. Tara heeft geen idee wat de man hier te zoeken heeft. Er is werkelijk niets te zien. Dan duikt de man ineens bij de bosrand op. Tara verdwijnt net op tijd uit het zicht en ziet vanuit haar schuilplaats dat de man een krat in zijn handen houdt. Waar heeft hij die vandaan? Tara besluit zich niet langer op het pand maar op het terrein te concentreren en na een nauwkeurige inspectie van de bosrand stuit ze op een luik. Voorzichtig daalt ze in een ondergrondse ruimte af om al snel op een onthutsende ontdekking te stuiten. Tara heeft een nieuw verhaal te pakken!
Over het boek Paradijsvogels schreef ik dat ik hoopte dat er meer boeken over Tara en Diego zouden komen. Gelukkig nemen ze ook in dit nieuwe boek de hoofdrollen voor hun rekening. Tara wordt door Diego met haar afstandelijkheid geconfronteerd. Heeft ze werkelijk geen vrienden nodig? Wordt het niet eens tijd haar eenzaamheid te doorbreken? Tara heeft het er moeilijk mee en het zit Diego zelf ook niet mee. Het lukt hem maar niet een goede balans tussen werk en gezin te vinden. Net als Tara beseft hij dat het roer om moet maar hoe hij dat aan moet pakken, weet hij niet. Diego kiest ervoor zijn kop in het zand te steken. Hij besluit, tot grote frustratie van zijn vrouw Yvonne, in de Ardennen te blijven om samen met Tara het onderzoek voort te zetten.
Wie wil dat alle feiten in het boek precies kloppen en uiterst geloofwaardig zijn, zal tijdens het lezen van dit boek misschien her en der een wenkbrauw optrekken. Om het verhaal soepel te laten verlopen, springt schrijfster Nathalie Pagie soms wat losjes met de aannemelijkheid van een aantal gebeurtenissen om. Zo is het opvallend dat een tienerjongen zich zomaar voor langere tijd ziek kan melden zonder dat de school contact met zijn ouders opneemt. Ach, ik vind het helemaal niet erg. Het verhaal is lekker vlot geschreven en de verhaallijnen zijn mooi op elkaar afgestemd. Casa Familia is een fijn “lekker-lezen-boek”. Het is spannend en heftig zonder dat je er ’s nachts wakker van zal liggen. Deze thriller is dan ook een heel geschikt vakantieboek. Ik heb genoten.
ISBN 9789022577929 | paperback | 299 pagina's | Boekerij | april 2017
© Annemarie, 15 mei 2017
Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER