Hoog spel
Patrick de Bruyn
Na een inleidend stuk waarin een man in de afgrond wordt geduwd, een val die hij niet overleeft, ontmoeten we in een nieuwe verhaallijn Eva, bij het publiek bekend vanwege de televisie en alleenstaande moeder. Tegen beter weten in - want had zij niet beter wat meer tijd met haar zoontje doorgebracht? - gaat ze op stap met een hooggeplaatst persoon uit de politiek, die strikte geheimhouding rondom hun relatie wenst. Als Eva ontdekt dat hij daarbij nogal ver gaat, heeft ze er genoeg van. Maar hij is haar voor.
Ook is er Amy, eveneens alleenstaand, maar zonder banden. Zij heeft een beginnende relatie, die zozeer in een beginstadium is dat ze eigenlijk niet eens weet waar haar uitverkorene zich mee bezig houdt. Als ze na een tijdje door de politie benaderd wordt omdat ene Jan Vandecasteele vermist wordt, heeft ze dan ook geen idee dat de man die zij kent onder de naam John Duchateau, dezelfde is.
Waar hij is weet ze niet, ook voor haar is het een raadsel.
Ze beseft eigenlijk ook nauwelijks dat ‘beschikbaar blijven voor de politie’ betekent dat ze ergens van verdacht wordt. Ze heeft nog minder een idee dat haar leven vanaf dat moment totaal zal veranderen. Met andere woorden: hoe een doodgewoon bestaan verandert in een avontuurlijk, zelfs gevaarlijk leven.
‘Als er ergens een schip met ellende de haven zoekt, dan ben ik gegarandeerd de vuurtoren,’ zegt ze.
Dat de twee vrouwen, die elkaar niet kennen, gelinkt zijn, dat zit er wel in, en de manier waarop brengt ons meteen naar het thema: uitbuiting, roof en hebzucht die het systeem van ontwikkelingshulp ontwricht.
Wat heeft Duchateau daar mee te maken? Aan welke kant staat hij? En wat wil hij precies van Amy?
Zij dacht de ware gevonden te hebben, maar of ze bereid is het leven te leiden dat hij haar biedt is de vraag. Al lijkt het alsof ze de spanning en de luxe waar ze mee te maken krijgt, wel prettig vindt. Maar tot hoever wil ze gaan?
In het begin is de wisseling van verhaallijnen best ingewikkeld. Naast de twee vrouwen komen er namelijk nog anderen aan bod. Later als de verhalen meer in elkaar overvloeien wordt het beter te volgen maar tegelijk ook spannender.
En die laatste wending, hè, wat doet de Bruyn zijn lezers aan?
Omdat zijn eerdere thrillers stand-alones waren, zit er een eventueel vervolg waarschijnlijk niet in, dus er blijven vragen open.
Als je dat niet erg vindt, dan is dit een heerlijke thriller, met een maatschappelijk tintje, dat hopelijk niet op feiten berust.
Patrick De Bruyn is misdaadauteur. Van zijn hand verschenen dertien thrillers. Voor Dodelijk verlangen ontving hij de Hercule Poirotprijs.
ISBN 9789464012194 | Paperback | 416 pagina’s | Uitgeverij Pelckmans | oktober 2022
© Marjo, 6 april 2023
Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER