Slachthuisblues
DCI Banks
Peter Robinson
Inspecteur Alan Banks heeft genoten van zijn korte vakantie in Umbrië waar hij met zijn vriendin Oriana een bezoekje aan haar ooms en tantes heeft gebracht. De ontvangst was allerhartelijkst, de omgeving was prachtig en het eten smaakte goed. Toch haast Banks zich direct na aankomst op het vliegveld naar het hoofdbureau van de politie in Eastvale (Yorkshire). Dat hij nog een dag vakantie heeft, doet er niet toe. Banks voelde zich rusteloos. Hij wilde weer aan het werk. Helaas wacht hem geen warm welkom. Het politiebureau is leeg. Iedereen is op pad.
Even denkt Banks dat iedereen is opgeroepen voor een noodgeval. Niets is minder waar. Het team werkt aan twee zaken die weinig spectaculair zijn. Annie Cabbot en Doug Wilson houden zich bezig met de diefstal van een peperdure tractor. Eigenaar John Beddoes ontdekte de diefstal na een vakantie in Mexico. Hij is hevig verontwaardigd. In tegenstelling tot de andere boeren in de omgeving, heeft Beddoes financieel niks te klagen. Volgens hem behandelen de andere boeren, die moeten ploeteren om zichzelf te kunnen redden, hem laatdunkend. Buurman Wilson Lane, die een oogje in het zeil zou houden, noemt hem zelfs een hobbyboer.
Beddoes is niet het enige slachtoffer van diefstal. Het platteland gaat gebukt onder een ware inbraakgolf. De dieven stelen dure machines maar ook vee. Heeft de dievenbende zich de tractor van Beddoes toegeëigend of is er iets anders aan de hand? Tussen de negentienjarige zoon van buurman Wilson Lane en Beddoes botert het niet. De jongen, Mick, is al eens opgepakt voor joyriden. Heeft hij de tractor soms ontvreemd? Tot een gesprek met Mick komt het niet. Hij is spoorloos verdwenen. Zijn vriendin Alex, met wie Mick samenwoont, maakt zich grote zorgen. Volgens haar was het joyriden slechts een jeugdzonde en heeft Mick zijn leven gebeterd. Ook al is ze veel ouder dan hij en heeft ze een kind, ze zijn dolgelukkig samen. Mick zou nooit zomaar verdwijnen. Alex is bang dat hem iets overkomen is.
Winsome Jackman, Banks andere collega, houdt zich bezig met een vreemde vondst. Oorlogsveteraan Terry Gilchrist is tijdens een wandeling met zijn hond Peaches op een plas bloed gestuit. Eigenlijk was het Peaches die de vondst deed. Hij dier liep los en ging haar neus achterna. Gilchrist vond haar terug in een oude, leegstaande hangar. Ook al was het donker in de grote ruimte, Gilchrist rook onmiddellijk dat het om bloed ging. Helaas kende hij die geur maar al te goed. Er gaat iets bijzonders van Gilchrist uit. Winsome weet niet of ze zijn gedragingen aantrekkelijk of verdacht moet vinden. Wanneer blijkt dat het om menselijk bloed gaat, is de grote vraag: van wie is het? Is de eigenaar van het bloed veilig huiswaarts gekeerd of is hem of haar iets gruwelijks overkomen? De stukjes bot en de grijze materie die met het bloed vermengd zijn, doen het ergste vermoeden.
Korte tijd later vindt een tragische gebeurtenis plaats. Door een eenzijdig ongeval komt een vrachtwagenchauffeur om het leven. Door een hevige hagelstorm raakte hij van de weg. De inhoud van de vrachtwagen ligt overal verspreid. Het biedt een macabere aanblik, aangezien de chauffeur kadavers van overleden boerderijdieren vervoerde. De opengescheurde plastic zakken tonen hun trieste inhoud aan de politie. Het menselijke torso dat tussen de kadavers ligt, valt onmiddellijk op.
Auteur Peter Robinson weet zijn lezerspubliek heel nieuwsgierig te maken. Wie is de onbekende dode die tussen de lading van de vrachtwagen verstopt zat? Is het Mick Lane of gaat het om heel iemand anders? Heeft de moord iets met de diefstal van de tractor te maken? En van wie is de plas bloed in de hangar? Vooralsnog lijkt het om verschillende zaken te gaan maar toch mag een verband niet uitgesloten worden.
De onderlinge sfeer tussen de politiemensen in Slachthuisblues is prettig. Het team is goed op elkaar ingespeeld. De politiezaken waarmee ze zich bezighouden, lijken aanvankelijk niet erg belangrijk. Een tractordiefstal is immers geen wereldschokkende gebeurtenis en een plas bloed wil niet zeggen dat er een misdaad is gepleegd. Het zou bijvoorbeeld ook om een dierengevecht kunnen gaan. De vondst van het lichaam in de vrachtwagen verandert echter alles.
Ik ging helemaal op in het verhaal en heb genoten van de prettige schrijfstijl. Hoewel het boek onderdeel van een reeks is, is het prima los te lezen. Het aanvankelijk gezapige verhaal wordt al snel behoorlijk spannend. De auteur heeft voor een mooi contrast tussen het rustige plattelandsleven en de nietsontziende misdaadwereld gezorgd. Een uitstekende politiethriller.
ISBN 9789400507036 | paperback | 407 pagina's | A.W. Bruna Uitgevers | april 2016
Vertaald door Catalien van Paassen
© Annemarie, 17 juni 2016
Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER