Simone van der Vlugt
Ik heb zojuist zo'n 350 bladzijden in drie uur gelezen. Niet omdat het zo'n spannend boek is dat je niet meer weg kan leggen, want zoveel bladzijden in zo'n korte tijd, dan heb je niet ieder woord verslonden. Het is als met een boek uit de bouquetreeks: je weet wel zo'n beetje hoe het af zal lopen, maar je weet het niet precies, en dat wil je wel weten. Dus ben ik er in hoog tempo, nogal diagonaal doorheen geflitst. En ik heb niets gemist.
Volgens de achterflap gaat het over een leerkracht die op school bedreigd wordt door een jongen van buitenlandse afkomst. De school vraagt haar om geen aangifte te doen, maar ze is bang. Dat wordt nog erger als ze een dreigbrief krijgt.
Het boek begint inderdaad met dit verhaal, maar het draait uit op iets totaal anders. Een husselpotje, zoals dat in een thriller hoort wordt de lezer steeds op een verkeerd been gezet, met het verhaal op zich is niets mis. Maar de verteltrant is zo slap. Er zit niets dieps in, niet aangaande de karakters, niet ten aanzien van een thema. Het is nog erger dan bij haar eerste boek voor volwassenen. Zo jammer, want kinderboeken scrhijven dat kan ze juist heel goed..
Paperback | 339 Pagina's | Anthos | oktober 2005 ISBN: 904140967X
© Marjo, 14 januari 2006
Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik hier!